Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως το Love Parade, η μεγαλύτερη ειρηνική ρέιβ γιορτή, θα τελείωνε ύστερα από είκοσι χρόνια με 19 νεκρούς και 300 τραυματίες.Το πάρτι ξεκίνησε το 1989 όταν ο dj Ματίας Ρόινγκ, γνωστός ως Dr. Motte (Δρ Σκώρος), σκέφτηκε να βγάλει την τέκνο από τα βερολινέζικα κλαμπ στους δρόμους της πόλης σε μια γιορτή - «διαδήλωση» για την ειρήνη και τη διεθνή συνεννόηση μέσω της μουσικής και της αγάπης. Τέσσερις μήνες πριν πέσει το Τείχος του Βερολίνου, το πάρτι στήθηκε με σύνθημα «Friede - Freude - Eierkuchen» (Ειρήνη - Χαρά - Τηγανίτες) και μάζεψε 150 άτομα.
Η επόμενη χρονιά διακήρυξε «Το μέλλον είναι δικό μας» και το τέκνο κάλεσμα μάζεψε 2.000 άτομα. Που την επόμενη χρονιά έγιναν 6.000, τη μεθεπόμενη 15.000, το 1993 έφτασαν τους 31.000, το 1994 οι 110.000 είχαν πια ξεχειλίσει την κεντρική λεωφόρο Κουρφίστενταμ, για να φτάσουν το 1995 τους 280.000, που έρχονταν από παντού στην πόλη για το πάρτι πλημμυρίζοντας και τους γύρω δρόμους και την περιοχή και χορεύοντας ακόμα και στις γραμμές του τρένου, με όλη την υπόλοιπη πόλη να ακολουθεί με τα κλαμπ της σε ένα γλέντι 48 ωρών.Ετσι το 1996 η διοργάνωση μετακόμισε στο πάρκο Tiergarten που φιλοξένησε 750.000, οι οποίοι το 1997 έγιναν ένα εκατομμύριο. Ανθρωποι διέσχιζαν τον πλανήτη για να χορέψουν γύρω από τον χρυσό άγγελο στην κολόνα στο κέντρο του πάρκου, που έγινε το σύμβολο της γιορτής της αγάπης και του ρυθμού. Τριάντα πέντε φορτηγά με ειδικά υδρόψυκτα ηχοσυστήματα που έβγαζαν μέχρι και 20 κιλοβάτ ήχου έπαιζαν παντού, κουβαλώντας χορευτές και djs που έπαιζαν ζωντανά επάνω τους και έδιναν τον ρυθμό στη γιορτή. Στο αποκορύφωμά της όλα τα φορτηγά συνδέονταν μεταξύ τους και αναμετέδιδαν τον ήχο από τα κεντρικά πλατό κάτω από τον άγγελο στα οποία έπαιζαν οι διασημότεροι djs του πλανήτη. Από Tiesto και Marusha μέχρι Paul Van Dyk και Armin Van Buuren, όλοι ήθελαν να παίξουν στο μεγαλύτερο πάρτι του πλανήτη.
Το πλήθος στην Παρέλαση της Αγάπης ήταν υπέροχα πολύχρωμο. Στους ίδιους δρόμους που κάποτε παρέλασαν τα Ες-Ες, πενήντα χρόνια μετά έβλεπες αυτό που αποκάλεσαν «το μεγαλύτερο ερασιτεχνικό τσίρκο του κόσμου» σε μια σχεδόν αταβιστική tribal σύναξη. Που είχε από ντραγκ κουίνς υπερπαραγωγές, μέχρι μασκαρεμένους σε εξωγήινους, νεοχίπις, γυμνιστές, περήφανους ομοφυλόφιλους και φλούο ρεϊβάκια, που ήρθαν να χορέψουν τέκνο, χάουζ και τρανς, αλλά και να γίνουν από κινητό έργο τέχνης μέχρι απλό θέαμα.Πάντα ειρηνικά. Το Love Parade συνέχισε μέχρι το 2001 να μαζεύει ένα εκατομμύριο κόσμο, που μειώθηκε στη συνέχεια κυρίως λόγω οργανωτικών προβλημάτων. Μέχρι που πάρθηκε η απόφαση να μην ξαναγίνει στο Βερολίνο, που υπέφερε πια από αυτό. Μετά από κάθε Love Parade μόνο τα αλουμινένια κουτάκια στους δημόσιους χώρους ξεπερνούσαν του 10 τόνους και με τον νόμο να ορίζει πως για τον καθαρισμό του χώρου αλλά και την ασφάλεια θα χρεώνονται οι διοργανωτές, το κόστος οδηγούσε στην επαρχία. Γράφτηκε πως ακόμα και τα ζώα στο ζωολογικό κήπο του Βερολίνου πάθαιναν διάρροια από τα μπάσα των φορτηγών -ηχοσυστημάτων!
Ετσι το 2007 η γιορτή έγινε «νομαδική» και η διοργάνωσή της στο Εσεν έφτασε τους ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες επισκέπτες. Είχε στο μεταξύ αποκτήσει παρακλάδια ανά τον πλανήτη, στο Σαν Φρανσίσκο, το Καράκας, το Ρότερνταμ, το Σαντιάγο της Χιλής, το Σίδνεϊ και τη Βιέννη και αντι-φεστιβάλ του όπως το Fuckparade. Το 2008 στο Ντόρτμουντ η γιορτή έφτασε το ένα εκατομμύριο εξακόσιες χιλιάδες! Και όμως, η διοργάνωση έκλεισε με ελάχιστες μηνύσεις και συλλήψεις: 6 για ληστείες, 3 για σεξουαλική επίθεση, 40 κλοπές, 23 για ναρκωτικά και 49 για καβγάδες.
Το βασικό πρόβλημα ήταν οι λιποθυμίες από αφυδάτωση και θερμοπληξία, συχνά και λόγω χρήσης «έκστασι». Μέχρι προχθές το μόνο θύμα ήταν μια κοπέλα που το 2000 υπό την επήρειά του σκοτώθηκε σε ατύχημα σε συρμό του τρένου. Παρ' όλα αυτά στο πάρτι του δρος Σκώρου για την Αγάπη και την Ειρήνη είχαν πια ανακατευθεί τηλεοπτικοί σταθμοί, δισκογραφικές, μεγα-κλαμπ και σπόνσορες. Και έτσι το πάρτι τέλειωσε. Γιατί, όπως είπε και ένας από τους αυτόπτες μάρτυρες, «δεν μπορείς να κλείσεις ένα εκατομμύριο πίσω από φράχτες».
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΣ (enet.gr)